Bevrijdingsdag 5 mei gaat de wekker al heel vroeg. Na een snel ontbijt zitten we om 7.25 uur in de trein naar Amsterdam Centraal. Op het perron van aankomst kunnen we gelijk inchecken voor de Eurostar. We gaan letterlijk de Nederlandse grens en vervolgens de Britse grens over, inclusief paspoortcontrole. De beenruimte en het stoelcomfort zijn niet echt geweldig maar de trein zoeft weer lekker en vlot naar Londen St Pancras Station. Met de metro zijn we vlot bij halte Queensgate en dan naar Sonder The Henry; een mooi boutique hotel. We hebben geluk; onze kamer is al gereed en om 13.00 uur pakken we de koffers uit. Als je eerder zou willen inchecken, moet je normaal bij betalen en housekeeping is er alleen voor £ 25 extra (de schone handdoeken zijn wel gratis). The fucking liberty!
Aankomst op St. Pancras
Moments Contained, Thomas J. Price, Victoria & Albertmuseum
We besluiten niet te lang op bed te gaan liggen maar er gelijk op uit te gaan. Het hotel ligt vlak bij Hyde Park/Kensington Gardens en we maken een flinke wandeling door het park, langs Kensington Palace, de Royal Albert Hall en het Victoria en Albert-museum (waar je gratis naar binnen kunt en wij de tuin bekijken). We komen nog een bekende Rotterdamse tegen… (zie foto ‘Moments Contained’, hierboven)
Na 5 kilometer maken we even een pitsstop bij The Magazine Restaurant, in de Serpentine North Gallery, een voormalig kruitmagazijn en nu gallerie/café.
Conway Hall
Nog twee kilometer verder en we zijn weer bij het hotel. Nu wel even liggen en bijkomen. Rond 17.00 uur vertrekken we weer met de metro naar Holborn station waar we in Conway Hall een concert bijwonen van Raphael Wallfisch (cello) en Simon Callaghan (piano) met werken van Schumann, Chopin, Rachmaninov en Beethoven. Erg leuk (vooral het deel na de pauze). Conway Hall is een beetje een rundown gebouw (voorheen een kerk (?) en nu een concertzaal) en het publiek is ook zo wel te omschrijven, heerlijk typisch Engels. Op de twee tigermoms na die hun kleine Chinese kindertjes hebben meegenomen en die aan het einde van het concert bloemen geven. We eten super lekker VietEat (springrolls, kipspiesjes, auberinecurry en een garnalen-gerecht). Na een kleine wandeling pakken we de metro weer terug en zijn we moe en voldaan van onze eerste dag Londen!
Maandag 6 mei beginnen we rustig. We hebben lekker geslapen, ondanks het kleine bed wat we niet gewend zijn. We eten op de kamer croissants als ontbijt en doen het rustig aan. Bovendien regent het flink. Rond 12.00 uur zijn we zover om te vertrekken. Via Paddingtonstation naar Trafalgar Square waar we (veel te dure) cappuccino’s drinken en scones eten. Dan naar ons uitje van de dag: the National Portret Gallery. Eerst naar de tentoonstelling: “The time is always now” over de verbeelding van de zwarte mens in de kunst, gezien door zwarte ogen. We slaan er een uur stuk en drinken dan thee in het museumcafé. Dan zijn we weer even opgeladen voor de reguliere collectie: van de Tudors en andere Engelse koningen tot de hedendaagse portretten. Een prachtig museum! Tegen 17.00 uur houden we het echt wel voor gezien… we lopen nog een stukje tot aan de metrohalte Bondstreet en zoeven dan met de metro richting hotel waar we even chillen en uitrusten. We eten vlakbij het hotel: Leinster Arms, een typische Engelse pub (fish and chips and chicken burger). Na een korte wandeling door de buurt is het bedtijd.
L: Tentoonstellingsaffiche; R: werk van Njideka Akunyili Crosby
L: werk van Henry Taylor; R: werk van Jennifer Packer
L: werk van Jennifer Packer; R: werk van Jordan Casteel
En weer lekker geslapen… Ferrie haalt croissantjes en fruit en tegen 11 uur lopen we naar Bayswater Station voor de rit naar Victoria Station. Vandaag is het prachtig zonnig voorjaarsweer en staat de stadswandeling op de rol. We lopen via Buckingham Palace, St. James park (met koffiestop) langs Churchills warrooms, de Big Ben, Houses of Parliament, brug over de Theems, Downingstreet 10, Horseguards en Trafalger Square. We lunchen lekker op terras bij Ole and Steen, een Deense brasserie. De middag-wandeling gaat over Piccadilly Circus, Piccadilly Road, waar we uitgebreid in Fortnum & Mason rondlopen, Royal Academie, Burlington Arcade en Bond Street. Daar de metro in en rond 16.30 uur weer in het hotel om onze voeten even rust te gunnen. We eten die avond bij Ottolenghi’s Nopi. De reacties die we er eerder over gehoord hebben, zijn niet overdreven. Het is een mooi ingericht restaurant maar vooral het eten is erg lekker. We nemen zes verschillende vega gerechten (Burrata, poached rhubarb, tarragon, coriander seeds; Aubergine, cashew tahini, tomato sambal; Runner beans, pineapple sambal, coconut brittle; Grilled asparagus, feta haydari, fresh za’atar; Crispy mushrooms, wild garlic aioli, thai basil; Valdeón cheesecake, beetroot, thyme honey, almonds) en omdat we er niet elke dag eten een lekkere fles Custoza (Trebbiano DOC) uit de Abruzzen. We sluiten af met twee heerlijke dessert (Black tea chocolate ganache, whisky caramel, shortbread & Apple terrine, baharat, macadamia, white chocolate miso). Na een kleine wandeling stappen we op de metro en gaan we tevreden slapen.
L: Bij Ottolenghi’s Nopi; R: Royal Mews (Koninklijke Stallen)
Piccadilly Circus; Royal Albert Hall
Buckingham Palace; Achterafstraatje
Westminster Abbey; Illustere Britten, gevel Westminster Abbey
Houses of Parliament; Beeldengroep bij Paddington Station
Woensdag 7 mei is het ook weer een stralende dag. We zijn al op tijd op want vandaag gaan we Cambridge bezoeken. Na het ontbijt via Paddington Station naar King’s Cross en daar de trein in. Kaartjes tevoren geboekt; in 48 minuten van Londen in Cambridge. Nou mooi niet. De trein heeft flinke vertraging en we komen een half uur later aan dan gepland. Dat wordt een refund! We ploffen gelijk op het stationsplein neer voor een cappuccino. Dan moeten we een flink end lopen om in het oude centrum te komen. Het lijkt wel of je een Harry Potter-film inloopt. Om 13.30 uur hebben we een kaartje voor King’s College, het oudste college van Cambridge dat in 1441 door Henry VI is gesticht en na Oxford en Bologna de oudste universiteit van de westerse wereld is. King’s College Chapel is overweldigend mooi, heel hoog met een schitterend waaierplafond, overal glas-in-lood ramen en een schilderij van Rubens. Paul wordt er helemaal emotioneel van. We kijken onze ogen uit.
Cambridge King’s College Chapel
Cambridge King’s College Chapel
Via de tuinen van King’s College lopen we terug door de stad, langs de Corpus Clock ofwel de Grasshopper Clock. We dachten een oude klok tegen te komen maar het blijkt een wat modernistisch kunstwerk in 2008 door Stephen Hawkins onthuld. Na een creamtea hebben we weer wat krachten verzameld en lopen we naar St. Johnscollege en Trinity-college. Verder dan de buitenkant kom je in tussen half maart en september niet omdat er dan examens zijn. Maar ook de façades zijn prachtig en de natuur, de vele bomen, het felgroene gras langs de rivier de Cam, de bloemen. Het is allemaal even prachtig. We besluiten terug te keren naar Kings College om de Evensong bij te wonen. Een gezongen dienst in de kapel. Erg prachtig gezongen door het koor van jongens en mannen. De sfeer is prachtig met echte kaarsen en een ingetogen dienst. Om het bezoek af te sluiten, drinken we een G&T op het dakterras van de Revolution Bar. Lekker om even bij te komen en onszelf en de telefoons op te laden. Wel een hoop tacky Britse meisjes en een overjarige gentleman: “I wanted to be inpolite and ask you what the Pet Shop Boys are doing in Cambridge…”. We nemen de bus richting het station waar we vlakbij Al Pomodoro heerlijk Italiaans eten. Een kort loopje naar het station en om 21.44 uur vertrekt de tijd stipt op tijd en komt ook stipt op tijd aan op King’s Cross. Via de douche vallen we in bed waar we het nog net 0.00 uur zien worden: Paul is 60!
Cambridge, The Backs; St.Johns College
Cambridge, King’s College Chapel; vanaf The Backs
Op Paul’s verjaardag is het prachtig weer, warm zelfs. We slapen een beetje uit en na een ontbijtje op de kamer en het uitpakken van het cadeau gaan we rond 12.00 uur op pad. Het is een hele route naar Aldgate (omdat we de Circle Line de verkeerde kant op genomen hebben). We bezoeken vandaag het Shoreditch-deel van Londen. Onze eerste stop is de hippe Whitechapel Gallery. We wandelen dan verder naar Bricklane waar veel Bengalen wonen; dit gebied wordt ook wel Banglatown genoemd, via de moskee (vroeger een hugenotenkerk) via Fournierstreet (met prachtige huizen waar vroeger hugenoten woonden die in de kledingindustrie werkten). We komen uit bij Old Spittalfield Market, waar het behoorlijk druk is: allerlei eetstalletjes, koffietentjes, antiek en broccante. We vinden er een leuk bordje (met een eend en twee kleintjes) voor onze verzameling maar hebben geen contante ponden en de service om te pinnen is belachelijk duur. We drinken heerlijke cappuccino’s met lekkere dingetjes erbij en wandelen dan weer verder over Columbia Road (met het Boxpark; ‘s werelds eerste pop-up winkelcentrum, gemaakt van containers). Via Boundary Gardens komen we weer op Colombia Road en lunchen we bij Anther. We lopen terug via Hoxton street en kijken als laatste nog onze ogen uit bij House of Hackney, een interieurwinkel met prachtige stoffen en behang. De metrorit terug is lang en warm. We zijn blij dat we even in de airco op de hotelkamer kunnen bijkomen.
Shoreditch; Trappenhuis Barnes & Noble
Tweemaal Shoreditch
Rond 19.00 uur vertrekken we voor de tweede keer deze week naar Soho. Paul trakteert op het eten bij Darjeeling Express, het beroemde restaurant van Asma Khan. We hebben een leuk tafeltje en een felicitatiekaartje van Asma voor Paul. We eten allerlei heerlijke Indiase gerechten van kip, garnalen, linzen en aardappel met een lekkere fles Australische Riesling erbij. Bij het toetje komt een kaarsje voor Paul om uit te blazen voor zijn verjaardag. Tevreden lopen we nog wat door het Londense uitgaansleven en dan met de metro weer naar huis.
Vrijdag 10 mei is onze laatste dag en ook nu beginnen we met croissantjes op de kamer. Daarna pakken we de boel in en laten de koffers achter in het bagagedepot van het hotel. Rond 11.00 uur gaan we met de metro naar Marble Arch voor een bezoek aan de National Gallery om “onze” Rembrandts te bezoeken. Dat zijn meer mensen van plan. Er staat een flinke rij maar het gaat vlot en eenmaal binnen is het zo groot dat je de drukte ook weer meevalt. Wat een rijkdom; de National Gallery heeft meer dan 6 miljoen werken en ruim 20 Rembrandts. We bekijken de Rembrandts en nog een paar zalen. Dan is het tijd voor koffie met een lekker gebakje bij Muriels Café, het café van het museum. Aangesterkt, slaan we de laatste uurtjes stuk in Regent en Oxford street waar Ferrie nog een paar leuke polo’s en Paul een mooie zomerbroek scoort. Dan lopen we naar het hotel om onze spullen te halen en via Paddington Station gaan we met de metro naar Kings Cross. Hier slaan we nog wat proviand in en vervoegen ons dan in de grote drukt van de Eurostar-treinen. De reis naar Amsterdam gaat voorspoedig.
Londen is ons goed bevallen. De sfeer is, ondanks de enorme drukte, gemoedelijk. Er wordt nauwelijks getoeterd op straat en bij het minste of geringste tikje klinkt er “sorry”. En ook nog eens erg gay-friendly: we zien regelmatig mannen-stellen hand-in-hand lopen en zelfs zoenen op straat en in de metro. We besluiten het niet weer 20 jaar te laten duren voordat we Londen weer een keer bezoeken!
National Gallery, Badende vrouw, Rembrandt 1654; Reclame ‘Ascot You’, metro Londen
Londen, 2024; 2004